De kinderen in de leeftijden van 9 tot 15 jaar zijn namelijk al sinds maart niet meer naar school geweest. De anderen slechts een paar weken in deze periode. De meesten van hen hebben ook geen online schoolwerk kunnen doen omdat men in de townships en de kleine dorpjes geen internet, elektriciteit, computers of smartphones heeft. Sommige scholen gaven werk mee naar huis maar de meesten helemaal niet.
Het is een verdrietige situatie waar ingrijpen zeker nodig is
Toen we begin augustus weer in lockdown gingen was het hek van de dam. Veel bedrijfjes probeerden het nog te redden tot die tijd maar het lukte gewoon niet meer. Al het spaargeld dat er was om personeel te betalen is op en nog meer mensen zijn hun banen kwijt geraakt.
Vooral in de kleine dorpjes van Ovitoto zien we dagelijks mensen vanuit de stad terug komen omdat ze hun baan daar zijn kwijt geraakt. Sarah Fortuin werkzaam in Ovitoto gaf aan dat ze overweldigd is door de grote nood. Er zijn zoveel mensen die radeloos zijn en niet meer weten hoe ze aan eten moeten komen. Om in de nood van al die mensen te voorzien is niet makkelijk. Er zijn veel kinderen thuis omdat de scholen dicht zijn. Kinderen die normaal gesproken in internaten wonen en daar te eten krijgen.